Nieuws
cantates vanaf september 2023
Zondagavond 10 september 2023, cantatedienst in de Nicolaaskerk, 19.30 uur
BWV 35 Geist und Seele wird verwirret
Deze zevendelige cantate, geschreven voor 8 september 1726, is om verschillende redenen opmerkelijk.
Het is – voor zover we weten – de enige cantate met twee louter instrumentale stukken: sinfonia’s, ter opening van beide cantatedelen (voor en na de overdenking).
Het is één van de slechts tien cantates waarin het koor geen enkele rol speelt, zelfs geen slotkoraal.
Het is een zogenaamde solocantate, één van de vier cantates waarin uitsluitend een alt zingt. Het is één van de zeventien cantates met een solistische rol (obligaatpartij) voor (de rechterhand van) het orgel, die Bach vooral in zijn vierde jaar in Leipzig (1726) begint te schrijven, en bovendien de enige cantate waarin alleen het orgel als solo instrument fungeert, in alle delen behalve de twee recitatieven.
Wat een bijzonder vooruitzicht: BWV 35 met de inzet van het recent gerestaureerde orgel van de Nicolaaskerk. Vocaal soliste is de alom vermaarde alt Rosina Fabius en het orgel wordt behendig bespeeld door de minstens zo vermaarde Henk van Zonneveld. Boudewijn Jansen dirigeert solisten en orkest waarin dit keer drie hoboïsten aantreden.
Rosina Fabius
Zondagmiddag 5 november 2023, Paaskerk, 16.30 uur
Enkele delen uit BWV 21 spinnen de rode draad door deze Allerzielenviering op de late zondagmiddag.
BWV 21, Ich hatte viel Bekümmernis
De sinfonia waarmee de cantate opent met zijn lange noten op dissonerende akkoorden en de uitroep van de hobo in de voorlaatste maat behoren tot de meest hartstochtelijke instrumentale stukken die Bach in Weimar op papier zette. Dit duet voor strijkers en hobo schept de juiste atmosfeer voor het gevoel van verlatenheid en troosteloosheid dat overheerst aan het begin van het eerste koor. Gelukkig is er ook in het vervolg van deze vroege cantate het troostrijke koordeel Sei nun wieder zufrieden, meine Seele, waarmee Bach ons weer eens een hart onder de riem steekt en waarmee de Allerzielviering besluit.
Behalve deze drie delen uit BWV 21, klinkt ook koormuziek uit een andere cantate van Bach, BWV 4 Christ lag in Todesbanden en orgelmuziek van Buxtehude.
Koor en orkest van de Bach Cantorij staan onder leiding van Wouter Verhage.
Zaterdagmiddag 9 december 2023, vesper in de Pauluskerk, 16.30 uur
BWV 62, Nun komm, der Heiden Heiland II
Bach componeerde twee cantates met deze titel. Stamt de oudste versie (BWV 61) nog uit 1714, toen Bach in Weimar verbleef, deze tweede versie schreef Bach voor de eerste zondag van Advent, 3 december 1724 in Leipzig.
Beide keren componeerde Bach een cantate waarvan het openingskoor begint met de eerste regel van het traditionele adventslied Nun komm, der Heiden Heiland: de eerste [I], die alleen het eerste couplet verwerkt, en de tweede [II], die alle acht coupletten verwerkt volgens het gebruikelijke procédé van Bachs tweede koraalcantatejaargang (1724-1725).
Naast koor en orkest van de Bach Cantorij sieren ook twee voortreffelijke vocale solisten deze cantate: tenor Jasper Dijkstra tekent voor de geweldige aria Bewundert, o Menschen, dies groβe Geheimnis en bas/bariton Florian Just neemt de stoere aria Streite, siege, starker Held! voor zijn rekening.
En verder op het programma: behalve het openingskoor uit cantate 5 van het WeihnachtsOratorium, ruim baan voor het fraaie concert van Alessandro Marcello voor hobo en strijkers met solist Henk Knöps.
Algehele leiding: Boudewijn Jansen
[nb het programma wordt herhaald op zondagmorgen 10 december om 10.30 uur in de Ontmoetingskerk in Laren]
Henk Knöps
Jasper Dijkstra 
Florian Just
Zondagavond 14 januari 2024, cantatedienst in de Paaskerk, 19.30 uur
BWV 32, Liebster Jesu, mein Verlangen
Deze cantate uit januari 1726 behoort tot het genre dialoog-cantates, waarvan er vier van Bachs hand bewaard zijn gebleven. Het zijn solocantates, steevast voor sopraan en bas. Het is een metaforische dialoog tussen de ziel (sopraan) en Jezus (bas, de vox Christi). De libretto’s voor dit genre zijn steevast ontleend aan het Hooglied. En –zoals de titel van deze cantate al doet vermoeden – gaat ook BWV 32 terug op de oosterse liefdespoëzie van het Oude Testament. Bruidsmystiek in optima forma dus.
Vocale solisten zijn Janneke Stoute en Joris van Baar.
Het koor van de Bach Cantorij zingt aan het begin van de dienst het openingskoor van BWV 3, Ach Gott, wie manches Herzeleid (14-01-1725).
Algehele leiding: Patrick Pranger
Janneke Stoute 
Joris van Baar
en oud nieuws….
foto’s vesper van 17 november 2018
Trauerode, BWV 198, Paulien van der Werff – sopraan en Minho Jeong – altus, dirigent Boudewijn Jansen
2015: Anthony Scheffer en Boudewijn Jansen
Na 14 jaar vertrok dirigent Bas Ramselaar in het najaar van 2015, waarna Falco van Loon eenmaal gastdirigent was.
Anthony Scheffer en Boudewijn Jansen wisselden elkaar sindsdien af.
Anthony Scheffer
Boudewijn Jansen
en nog ouder nieuws….
RTV Baarn zendt Hemelvaartscantate BWV 11 uit
RTV Baarn heeft op zondag 18 mei 2014, rond de repetities en uitvoering van de Hemelvaartscantate BWV 11, een reportage gemaakt over de Bach Cantorij Baarn. De uitzending bestaat uit interviewfragmenten met onder meer dirigent Bas Ramselaar en René van den Beld, voorzitter van de Raad van Kerken in Baarn. De uitzending, die eindigt met een integrale opname van de cantate, was te zien op Hemelvaartsdag 29 mei 2014, en daarna op het YouTube-kanaal van RTV Baarn. Ga naar de reportage van RTV Baarn
Himmelfahrts Oratorium (bwv 11)
BWV11 uit, doorgaans aangeduid als Himmelfahrts Oratorium, kent een bezetting met drie trompetten, pauken, twee fluiten, twee hobo’s en orkest. Dit oratorium past eerder in het rijtje van het Weihnachts Oratorium (BWV 248) en het Oster Oratorium (BWV 249) dan in de lange rij van kerkcantates. In zijn opbouw volgt de tekst de doorlopende verhaallijn van het Hemelvaartsevangelie, wat de typering als oratorium rechtvaardigt. Vocale solisten waren Marjon Strijk, Elsbeth Gerritsen, Henk Gunneman en Janko Fraanje.
In mei 2023 werd BWV 11 opnieuw uitgevoerd, ditmaal onder leiding van Wouter Verhage. Solisten waren toen Marjon Strijk, David Cohen, Henk Gunneman en Christiaan Peters.
Magnificat BWV 243 en Lutherse mis BWV 234
Op 1 december 2012 voerde de Bach Cantorij Baarn enkele werken uit die buiten de cycli van kerkcantates vallen. Deze keer echter geen muziek voor de lijdenstijd, maar bekend en minder bekend werk dat vaak wordt uitgevoerd in de aanloop naar Kerst. Op zaterdag 1 december klonken in de Pauluskerk het feestelijke Magnificat BWV 243, de ingetogen Lutherse mis BWV 234 en het welluidende Brandenburgse Concert BWV 1049.
Matthäus Passion BWV 244
Zaterdagavond 9 april 2011 voerde de Bach Cantorij Baarn onder leiding van Bas Ramselaar in de Pauluskerk op de Brink Bachs Matthäus Passion uit. Als solisten verwelkomt de cantorij sopraan Anna la Fontaine, alt Marian Dijkhuizen, tenor Jeroen Spitteler en bas Jelle Draijer. Erik Janse (tenor) tekent voor de evangelistpartij en Erks Jan Dekker (bas) is te horen in de Christusrol. Het Baarns kinderkoor, ingestudeerd door Kees de Bruijn, verleende medewerking.
De eerste uitvoering van de Matthäus Passion was op Goede Vrijdag 1727 in de St. Thomaskirche in Leipzig, onder leiding van Bach zelf. Maar in 1766 werd de passiemuziek in de Lutherse kerken afgeschaft en zo raakte Bachs magnum opus in de vergetelheid. Pas in 1829, ruim honderd jaar na de première, herontdekte de jonge Mendelssohn in Berlijn dit grootse werk, paste het aan volgens de smaak en muzikale eisen van zijn tijd en voerde de Matthäus Passion aldus veelvuldig en met veel succes uit. Dit was het begin van een nog steeds voortdurende traditie, die overigens pas in 1870 in ons land voorzichtig op gang kwam. Anno nu trekt deze oratorium-passie in de tijd voor Pasen in het gehele land volle zalen en kerken. En dat is niet voor niks. Een uitvoering van Bachs Matthäus Passion is meer dan een concert: het is de muzikale uitbeelding van een aangrijpend drama dat van generatie op generatie vanaf de jaartelling is doorverteld. Geen ander componist was ooit bij machte om op zo’n geniale wijze, met alle middelen uit de klassieke retorica samengebald in één machtig gebaar, zoveel mensen te ontroeren.